اجتناب از حرام

امام صادق(ع) فرمودند: زاهدترین مردم کسی است که حرام را ترک کند.^۱

امام صادق(ع) فرمودند: نخودردن یک لقمه حرام، نزد خداوند محبوب تر است از دو هزار رکعت نماز مستحبی. ^۲

از امام باقر روایت شده است که رسول خدا فرمودند: هر کس مال مومنی را به ناحق غضب کند ،خداوند عز و جل پیوسته از او روی گردان است؛، از کارهای خیر و نیکی که انجام می دهد بیزار است و آنها را در زمره کارهای نیک او محسوب نمی کند تا وقتی که توبه کند و مالی را که غضب نموده به صاحبش بازگرداند. ^۳

امام صادق(ع) فرمودند: امور ]و کارهایی ه برای شما پیش می آید[ سه گونه است. مطلبی که به روشنی در مسیر هدایت است که باید به دنبال آن بود؛ و چیزی که به روشنی در مسیر گمراهی است که باید از انجام آن خودداری نمود؛ و کاری که تشخیص هدایت و گمراهی در آن مشکل است و باید برای دانستن آن به خدا و رسولش مراجعه نمود. ^۴

رسول خدا(ص) فرمودند: "چیزی حلال است به روشنی و چیزی حرام است به روشنی و مواردی است مشکوک و مشتبه در میان ان دو؛ هر کس موارد مشکوک و مشتبه را ترک کند از حرام ها نجات می یابد و هر کس کار مشکوک و مشتبه را انجام دهد گرفتار انجام کارهای حرام م یشود و ندانسته به هلاکت می افتد."]در انتهای روایت امام فرمودند:[ همانا توفق وانجام ندادن کارهای مشکوک و مشتبه، بهتر است از گرفتار شدن به چیزهایی که موجب هلاکت می شود.

اجتناب از شنیدن موسیقی

همانا گوش و چسم و دل همگی مورد سوال واقع می شوند. ^۵

امام صادق(ع) در تفسیر این آیه فرمودند: از گوش از آنچه شنیده می پرسند و از چشم از آنچه دیده و از قلب از آنچه باور داشته است. ^۶

رسول خدا فرمودند: همانا خداوند تعالی مرا برای هدایت و به عنوان رحمت برای جهانیان مبعوث کرد و به من فرمان داد: نی ها، طنبورها، سازها و سایر آلات موسیقی و تارها و بتها و امور مربوط به جاهلیت را از بین ببرم. ^۷

در حدیثی ، ابن عباس از رسول خدا نقل می کند که فرمودند: از مقدمات قیامت ضایع ساختن نماز و پیروی از هواهای نفسانی است… در آن هنگام مردم نرد و شطرنج یا طبل و بربط و تار و طنبور و آلات موسیقی را(نه تنها منکر نمی انند بلکه آنها را) نیکو می شمارند و امر به معروف و نهی از منکر را ناپسند می دانند و انکار می کنند… آنان در ملکوت آسمانها، پلیدان نجس خوانده می شوند. ^۸

رسول خدا فرمودند: … ای سلمان! در این هنگام چیزی از مشرق می آورند و چیزی از مغرب و امت مرا سرپرستی می کنند؛ پس وای بر ضعیفان امت من(در ایمان) از کار آنان و وای بر آنان از غذاب خداوند. ^۹

۱٫ بحارالانوار: ۶۷/۳۰۵ ح۲۵ ، به نقل از خصال شیخ صدوق

۲٫ بحارالانوار:۹۰/۳۷۳ ، به نقل از عده الداعی ابن فهد حلی

۳٫ بحارالانوار:۱۰۱/۲۹۴ ح ۸ ، به نقل از ثواب الاعمال شیخ صدوق

۴٫ اصول کافی: ۱/۶۸

۵٫ سوره اسرا(۱۷): ۳۶

۶٫ اصول کافی: ۱۳/۲۱۹ ح ۱۶

۷٫ مستدرک الوسائل: ۱۳/۲۱۹ ح ۱۶

۸٫ بحارالانوار: ۶/۳۰۶ ، ۳۰۸

۹٫ بحارالانوار: ۶/۳۰۷